Antidepresan Tedavinin Depresyon ve Yorgunluğu Olan MS’li Hastalarda Yorgunluk Üzerine Etkisi

Özet

AMAÇ: Yorgunluk ve depresyon Multipl Sklerozda(MS) sık

görülen semptomlardır. Yorgunluk olguların yaklaşık %53-90’ında

majör semptom olarak bildirilmektedir. MS’li olguların tüm yaşamları

boyunca depresyonla karşılaşma olasılığı %50 olduğu saptanmıştır.

YÖNTEMLER: MS’de yorgunluk ile depresyon arasında pozitif bir ilişki varlığını

ve depresyonun yorgunluk şiddetini arttırdığını bildiren çalışmalardan

hareket ile depresyonu ve yorgunluğu olan olgularda antidepresan

tedavinin yorgunluk üzerine etkisini araştırmak.

BULGULAR: Çalışmaya son altı ay içinde atak geçirmemiş ve

kortizon tedavisi almamış kesin relapsing-remitting MS (RRMS) tanılı 36

olgu alındı. Muayene ile depresyon ve yorgunluğu olduğu saptanan

olgular psikiyatri uzmanı tarafından değerlendirilerek depresyon tanısı

doğrulandı. Antidepresan tedavi başlanan olgular 6 ay süre ile izlendi.

Tedavinin etkinliği; 0(tedavinin başlangıcı), 3 ve 6. ay sonunda

uygulanan Hamilton depresyon değerlendirme ölçeği (HAM-D) ve

yorgunluk değerlendirme ölçeği(YDÖ) ile hesaplandı.

SONUÇ: 3 ve 6. ay sonunda depresyon ve yorgunluk puanlarındaki

düşme istatistiksel olarak anlamlı (p<0.05) bulundu. Tedavinin

yorgunluk ve depresyon üzerine etkisi korale değildi(p>0.05).

izlenim: Antidepresan tedavi ile yorgunlukta kısmi bir düzelme

sağlanabilir.