Migrenli Olgularda Faktör V Leiden, Protrombin G20210A ve Metilentetrahidrofolat Redüktaz C677T Mutasyon Sıklığı
Ruhsen Öcal1, Ufuk Can2, Hasibe Verdi3, F. Belgin Ataç3, Namık Özbek4, Yıldız Kaya2, Ü. Sibel Benli2
1Sb Ankara Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Nöroloji Kliniği, Ankara, Türkiye
2Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
3Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji Ve Genetik Anabilim Dalı, Ankara, Turkey
4Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatrik Hematoloji Bilim Dalı, Ankara, Türkiye
Anahtar Kelimeler: Migren hastalığı, moleküler biyoloji, tromboz.
Özet
AMAÇ: Migren iskemik tip serebrovasküler olaylar için tek başına risk faktörü olarak kabul edilmiştir. Migren iskemik inme birlikteliğinin fizyopatolojisi tam olarak anlaşılamamıştır. Migren hastalarında tromboza eğilim yaratan genetik faktörler patogeneze ışık tutması amacıyla daha önce de araştırılmıştır, fakat fikir birliğine varılamamıştır. Bu çalışmada migrenli hastalarda tromboza eğilim yaratan faktör V leiden (FVL), protrombin (Pt) G20210A ve metilentetrahidrofolat redüktaz (MTHFR) C677T mutasyonu sıklığı araştırılmıştır
YÖNTEMLER: Başkent Üniversitesi Hastanesi Nöroloji Polikliniğine başvuran 15-55 yaş arası Uluslararası Baş Ağrısı Derneği (IHS) tanı kriterlerine göre migren tanısı konulan ve sistemik hastalığı olmayan 160 hastadan izole edilen genomik DNA, FVL, Pt G20210A ve MTHFR C677T gen polimorfizmleri açısından değerlendirildi ve Türk popülasyonuna ait sağlıklı kontrol grubu ile kıyaslandı.
BULGULAR: FVL mutasyonu 160 migrenli hastanın 155 (%96.9)’inde homozigot normal 5 (%3.1)’inde ise heterozigot olarak saptandı, hastaların hiçbiri homozigot mutant değildi. Kontrol grubunda ise heterozigot birey oranı %9.8 olmasına rağmen iki oran arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p> 0.05). Normal Türk popülasyonu ile yapılan çalışmanın sonucuna benzer şekilde bizim çalışmamızda da hiç homozigot mutant birey saptanmamıştır. MTHFR C677T mutasyonu için 160 migrenli hastada heterozigot hasta sayısı 39 (%24.4), homozigot mutant hasta sayısı ise 8 (%5) iken; kontrol grubunda 37 (%34.9) kişi heterozigot ve 6 (%5.6) homozigot mutant bulunmuştur. Oranlar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır (p= 0.15). Pt G20210A mutasyonu için 160 migrenli hastadan 3 (%1.9)’ü heterozigot iken, kontrol grubunda heterozigot birey sayısı 5 (%2.9) olarak saptanmıştır. Bu oranlar arasında da istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır (p= 0.420).
SONUÇ: Çalışmamız trombotik risk faktörlerinden FVL, Pt G20210A ve MTHFR C677T gen mutasyonlarının popülasyonumuzda migren patogenezi ile ilişkili olmadığını göstermektedir. Toplumlar arası farklılık vardır ve bu fark muhtemelen etnik köken ayrılığına bağlıdır.