Multipl Skleroz Tedavisinde Mitoksantron Kullanımı: Bir Kliniğin Deneyimi
Özlem Taşkapılıoğlu1, Deniz Kamacı Şener1, Aslı Bahar Turan1, Şükran Yurtoğulları1, Ahmet Tütüncü2, Sümeyye Güllülü2, Gökhan Ocakoğlu3, Ömer Faruk Turan1
1Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Bursa
2Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Bursa
3Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Bursa
Anahtar Kelimeler: Multipl skleroz, sekonder progresif multipl skleroz, immunsupresif ajanlar, immunomodülatörler, mitoksantron
Özet
AMAÇ: Sekonder progresif multipl skleroz (SPMS) tanısı ile izlenen, tedavilerinde Mitoksantron (MIT) tercih edilen olguların incelenerek MIT etkinlik ve yan etkilerinin tartışılmasıdır.
YÖNTEMLER: MIT tedavisi tamamlanan yada halen devam etmekte olan 48 SPMS hastasının verileri retrospektif olarak incelendi. Tedavi öncesinde ayrıntılı nörolojik değerlendirmesi yapılan hastaların genişletilmiş özürlülük durumu ölçeği (EDSS) skoru belirlendi. Tam kan sayımı, tam idrar tahlili, akciğer grafisi, böbrek ve karaciğer fonksiyon testleri ile transtorasik kardiyak ekokardiyografileri yapılan ve kontrollerde tekrar edilen hastalara 3 ayda bir 10 mg/m2 MIT uygulandı. Elde edilen veriler etkinlik ve yan etkileri belirlemeye yönelik değerlendirildi.
BULGULAR: Otuz dördü kadın, 14’i erkek toplam 48 hastanın MIT tedavisine başlandığındaki yaş değeri 42 (26-55) yıl idi. Tedavinin tamamlanma süresi 12 (3-30) aydır. Hastaların tedavi öncesi EDSS skorları 6 (4-8) iken, tedavi sonrası EDSS skorları 6 (4-9) olarak bulundu. Tedavi süresince EDSS skorunun 30 hastada aynı kaldığı, 6 hastada düzeldiği, 12 hastada kötüleştiği saptandı. Tedavi sırasında 17 hastada herhangi bir yan etki gözlenmezken 31 hastada yan etki gözlendi.
SONUÇ: MIT tedavisinin etkinlik ve yan etkilerini klinik değerlendirme ile özetleyen çalışmamızda MIT tedavisi ile SPMS hastalarının özürlülüklerinde sınırlama sağlandığı, risk-yarar oranına bakıldığında kullanımının faydalı olduğu görüşüne varılmıştır.