Cerrahi Tedavi Uygulanan Spontan İntraserebral Hematomlar ve Mortalite İlişkisi: 72 Olgunun Retrospektif Değerlendirilmesi
Mete Karatay, Reyhan Mehmetoğlu, Yavuz Erdem, Bülent Gülensoy, Tuncer Taşcıoğlu, İdris Sertbaş, Mehmet Akif Bayar
S. B. Ankara Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Nöroşirürji Kliniği, Ankara
Anahtar Kelimeler: İntraserebral hematom, Cerrahi tedavi, GKS (Glaskow Koma Skalası), Mortalite
Özet
AMAÇ: Bu çalışmada kliniğimizde spontan intraserebral hematom nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan olgularda yer alan faktörlerin mortaliteyle olan ilişkileri araştırıldı.
YÖNTEMLER: 1997-2009 yılları arasında nontravmatik intraserebral hemoraji nedeni ile başvuran ve cerrahi yöntemler ile tedavi edilmiş 72 spontan intraserebral hemoraji olgusu retrospektif olarak incelenmiştir.
BULGULAR: İncelenen 72 olgunun 41’i (%57) erkek, 31’ i (%43) kadın’ dı. 52 olguda (%72) etiyoloji hipertansiyondu. Hematom lokalizasyonu olarak 27 olgu (%37) lober, 30 olgu (%41) talamik, 13 olgu (%18) serebellar, 2 olgu (%4) putaminal yerleşimliydi. İlk 8 saatte cerrahiye alınan olgularda mortalite oranı %41 (18 olgu), 8-24 saat arasında cerrahiye alınan olgularda mortalite oranı %61 (14 olgu), 24-48 saatler arasında cerrahiye alınan olgularda mortalite oranı %80 (4 olgu) olarak bulundu.
SONUÇ: Spontan intraserebral hematom olgularında ilk nörolojik muayene, yaş, hematom volümü, hematomun lokalizasyonu ve cerrahiye alınma süresi göz önüne alınarak yapılacak olan cerrahi tedavi mortaliteyi azaltır. Klinik olarak kötü nörolojik grade’ deki olgularda uygulanacak cerrahi tedavinin medikal tedaviye üstünlüğü yoktur.