Postiktal Dönemde Acil Servise Başvuran Hastalarda Tiyol-disülfid Homeostazisinin ve İskemi-modifiye Albümin Düzeyinin Değerlendirilmesi

İremgül Güngör1, Ahmet Burak Erdem2, Havva Şahin Kavaklı3, Arzu Kösem4, Özcan Erel4, Salim Nesşelioglu4

1Samsun Eği̇ti̇m ve Araştırma Hastanesi̇, Aci̇l Tıp Kli̇ni̇ği̇, Samsun
2Sağlık Bakanlığı Ankara Şehir Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, Ankara
3Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Ankara
4Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Ankara

Anahtar Kelimeler: Epilepsi, iskemi-modifiye albümin, oksidatif stres, tiyol-disülfit homeostazı

Özet

Amaç: Epileptik nöbetin oksidatif stresi artırdığı düşünülmektedir. Çalışmamızda; oksidatif stres parametresi olan tiyol-disülfit homeostazı (TDH) ve iskemi modifiye albümin (İMA) düzeylerinin epileptik nöbet geçiren hastalarda nasıl etkilendiğini göstermeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Prospektif, klinik araştırma ve olgu kontrollü bir çalışma olarak yapıldı. Acil servisimize epileptik atakla gelen 51 hasta ve 51 sağlıklı gönüllü dahil edildi. İntravenöz alınan kan örneklerinden oksidatif stres ve laktat değerleri ölçüldü. Bu biyobelirteçlerin sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırması yapıldı.

Bulgular: Tüm İMA değerleri için (P < 0,001) ve disülfit dışındaki tüm TDH değerleri için (P < 0,001) epilepsi ve kontrol grupları arasında istatistiksel anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Native tiyol ve total tiyol düzeyleri status epileptikus hastalarında sadece epileptik nöbet geçiren hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı olarak daha düşük bulundu (P < 0,001).

Sonuç: Epileptik atağın oksidatif stresi artırdığı görülmüştür. Epileptik nöbet sonrasında TDH ile İMA düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı şekilde etkilenmektedir. Özellikle native tiyol ve total tiyol düzeyindeki azalma status epileptikus hastalarında daha belirgin olmaktadır.