Hemşirelerde Kanıta Dayalı Akut İnme Bilgi Düzeyinin Değerlendirilmesi
Havva Karadeniz1, Nurgül Merdan Yılmaz2
1Karadeniz Teknik Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Hemşirelik Bölümü, Halk Sağlığı Hemşireliği AD, Trabzon
2Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Hemşireliği AD, Trabzon
Anahtar Kelimeler: İnme, akut inme, hemşire, kanıta dayalı hemşirelik
Özet
Amaç: Bu çalışma hemşirelerde kanıta dayalı akut inme bilgi düzeyinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışmanın örneklemini Trabzon il merkezinde yer alan Karadeniz Teknik Üniversitesi Sağlık Uygulama Araştırma Merkezi Farabi Hastanesi’nde çalışan 245 hemşire oluşturmuştur. Veriler “Tanıtıcı Bilgi Formu” ve “T.C. Sağlık Bakanlığı İnme Klinik Protokolü” kapsamında oluşturulan “Akut İnme Bilgi Düzeyi Ölçme ve Farkındalık Formu” kullanılarak toplanmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğu Shapiro-Wilk ve Kolmogorov- Smirnov testleri ile değerlendirilmiştir. Normal dağılımı olan verilerin karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi ve bağımsız örnekler t-testi, normal dağılım göstermeyenlerde Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testi, kategorik olan verilerde ki-kare testi kullanılmıştır. Bu çalışmada önem düzeyi p<0,05 alınmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin yaş ortalaması 32,19±7,76 (minimum: 20, maksimum: 60), %64,9’u lisans mezunu ve %93,1’i klinik/servis hemşiresiydi. Hemşirelerin en fazla doğru yanıtladığı sorular akut inmede hemşirelik bakımı ile ilgili sorular, en az doğru yanıtladığı sorular ise inme ölçeği, tPA dozu ve inmede zaman yönetimiydi. Hemşirelerin bilgi puanı ile yaş arasında pozitif yönlü zayıf, istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu (r=0,158; p=0,013). Mesleki yayınları takip eden, kongre, kurs ve sempozyum programlarına katılan hemşireler soruları daha yüksek oranda doğru yanıtladı.
Sonuç: Hemşirelerin akut inme bilgi düzeyinin artırılması ve nitelikli hasta bakımı yönetimi için mezuniyet sonrası ve hizmet içi eğitim programları düzenlenmeli, bilimsel toplantılara katılım sağlanmalı ve inme bakımı klinik uygulama kılavuzları geliştirilmelidir.