Kezban Aslan1, Meltem Demirkıran1, Deniz Yerdelen2, Mustafa Balal3

1Çukurova Ünivesitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı, Adana
2Başkent Üniversitesi Uygulama Ve Araştırma Hastanesi Nöroloji Anabilim Dalı, Adana
3Çukurova Ünivesitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı, Adana

Anahtar Kelimeler: kronik renal yetmezlik, parkinsonizm, bilateral basal ganglion lezyonu

Özet

Bilimsel zemin: Üremik hastalarda myoklonus, tremor gibi hiperkinetik ektrapiramidal sistem hastalıkları sıklıkla görülmektedir, ancak parkinsonizm sık rastlanan bir sendrom değildir. Bu çalışmada, diyabetik üremik sendrom nedeniyle izlenen ve bilateral bazal ganglion hasarı gelişen bir olgu nedeniyle üremik ensefalopatilerde hareket bozukluklarının tartışılması amaçlanmıştır.

OLGU: On yıldır diyabet mellitus, iki yıldır kronik böbrek hastalığı olan ve diyaliz uygulanan 50 yaşında erkek hasta kliniğimize hareketlerde ve konuşmada yavaşlama yakınması ile başvurdu. Öyküsünde 4 ay önce kol ve bacaklarda aniden ortaya çıkan istemsiz, nonritmik, amaçsız hareketlerin olduğu, bir ay içinde kendiliğinden azalarak düzeldiği, ancak hemen sonrasında konuşmada, hareketlerde yavaşlama ve yürümede güçlük geliştiği belirtildi. Nörolojik muayenesinde parkinsonizm sendrom bulguları saptandı. Renal fonksiyon testleri anormal olan hastanın serebral manyetik rezonans incelemesinde (MRI) periventriküler beyaz cevherde bazal gangionları içerisine alan bilateral hiperintens lezyonlar saptandı. Olguda diyalize devam edildi. İki ay sonraki MR incelemesinde, lezyonların belirgin ölçüde gerilediği saptandı. Nörolojik bulguları düzelmeyen olguya antiparkinson tedavi başlandı. Takiplerinde parkinsonizm bulgularında kısmi düzelme gözlendi.

YORUM: Diabetik üremik hastalarda bilateral bazal gangion hasarına bağlı hiperkinetik hareket bozuklukları yanısıra parkinsonizm bulguları görülebilmektedir. Bu olguların klinik düzelmesi her zaman MRI’daki düzelme süreci ile korelasyon göstermemektedir.