Adekola Babatunde Ademoyegun, Adebukola Grace Ibitoye

Department of Physiotherapy, Osun State University Teaching Hospital, Osogbo, Nigeria

Anahtar Kelimeler: Uyum, ev temelli egzersiz, inme, sonuç ölçütü, rehabilitasyon

Özet

Amaç: Ev tabanlı bir egzersiz programına (ETEP) uyum, inmeli hastalarda rehabilitasyon hedeflerine ulaşılmasında önemlidir. Daha önceki araştırmalar, uygun olmayabilecek spesifik olmayan sonuç ölçütleri kullanarak bu popülasyonda ETEP’lere uyumu ölçmüştür. Ek olarak, öngörülen egzersiz parametrelerinin uyum üzerindeki etkisi belirsizliğini korumaktadır. Bu çalışmada, inmeden sağ kalanlarda ETEP’lere uyum, inmeye özgü ETEP uyum ölçütlerini kullanarak değerlendirilmiştir ve ilişkiler belirlenmiştir.

Gereç ve Yöntem: Bu çok merkezli kesitsel çalışma, inme mağduru olan ve toplum içinde yaşayan Nijeryalı 125 kişiyi içermektedir. ETEP uyumu, önerilen egzersiz parametreleri, hastaların tutumları, egzersiz için algılanan/karşılaşılan engeller, inme ile ilgili özellikler ve sosyo-demografik veriler değerlendirildi. Tanımlayıcı ve çıkarımsal istatistikler kullanıldı. P değerinin 0,05’ten düşük olması istatistiksel anlamlılığı gösterdi.

Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 60,26 ± 12,11 yıl idi. Bulgular, katılımcıların yalnızca yaklaşık %35’inin ETEP’lerine bağlı olduğunu gösterdi. Uyum sağlamayan grubun %22’sinde hiç uyum yoktu ve %43’ünde düşük uyum vardı. Sonuçlar inme şiddeti, egzersiz sırasında ağrı, reçete edilen egzersiz sayısının ≥3 olması, haftalık egzersiz seanslarının sayısının ≥7 olması, egzersiz süresinin ≥43 dakika olması ve 0-10 puan üzerinden değerlendirilen Borg’un algılanan efor ölçeği oranı skalasında egzersiz yoğunluğunun ≥5 olması ETEP’ye uyumsuzluk ile ilişkili bulundu (P < 0,050).

Sonuç: Nijeryalı toplulukta yaşayan inme mağdurları arasında ETEP’lere uyum zayıftır. ETEP uyumu inme şiddeti, ağrı ve öngörülen egzersiz parametreleri ile ilişkilidir. Bu çalışma, hasta uyumunu artırmak için ETEP reçetesinde egzersiz parametrelerini dikkate alma ihtiyacını vurgulamaktadır.