Soluk-tutma Nöbetli Çocuklarda P Dalga Dispersiyonu
Tahsin Gider1, Bülent Koca2, Mustafa Çalık3, Ali Yıldırım4, Savaş Demirpençe4
1Harran Üniiversitesi Tıp Fakültesi̇ Pedi̇atri Abd, Şanlıurfa
2Elazığ Eği̇ti̇m Ve Araştırma Hastanesi̇, Çocuk Kardi̇yoloji Bölümü, Elazığ
3Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Nöroloji Bd, Şanlıurfa
4Şanlıurfa Çocuk Hastanesi, Çocuk Kardi̇yoloji̇ Bölümü, Şanlıurfa
Anahtar Kelimeler: Soluk-tutma nöbeti, elektrokardiyografi, p dalga dispersiyonu, supraventriküler taşikardi
Özet
Amaç: Soluk-tutma nöbetleri sıklıkla süt çocukluğu ve erken çocukluk çağında görülen ve kalp hastalığı şüphesiyle çocuk kardiyoloji kliniklerine çocukların götürüldüğü klinik bir tablodur. Bu çalışmada elektrokardiyografide (EKG) atriyal depolarizasyona ait bölgesel farklılıkların bir göstergesi olan ve çeşitli hasta gruplarında supraventriküler taşikardi riskini belirlemede yararlı olduğu kanıtlanmış olan p dalga dispersiyonu soluk tutma nöbeti ile başvurmuş çocuklarda çalışılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya hasta grubu olarak 47 soluk-tutma nöbetli ve kontrol olarak da 36 sağlıklı çocuk alınmıştır. Her 2 gruba EKG ve ekokardiyografi yapılmıştır. P dalga dispersiyonu, maksimum ve minimum p dalga süreleri arasındaki fark olarak hesaplanmıştır. İstatistiksel analizde SPSS 22.0 programı kullanılmış olup p<0,05 anlamlı olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Hasta ve kontrol grubunda p minimum, p maksimum ve p dalga dispersiyonu süreleri arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır.
Sonuç: Soluk-tutma nöbetli çocuklarda atrial iletinin olasılıkla etkilenmediği gösterilmiştir.