İzole Orta Serebral Arter Oklüzyonlarında İntravenöz Trombolitik Tedavinin Yeri: Bilgisayarlı Tomografi Anjiyografi Çalışması
Ezgi Sezer Eryıldız, Atilla Özcan Özdemir
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye
Anahtar Kelimeler: Akut inme, orta serebral arter, oklüzyon, intravenöz rekombinant doku-plazminojen aktivatörü, sonlanım
Özet
Amaç: İntravenöz rekombinant doku-plazminojen aktivatörü (IV rt-PA) uygulanan akut iskemik inme hastalarında izole orta serebral arter (OSA) oklüzyonu olan ve herhangi bir büyük damar oklüzyonu olmayan iki grubun tedavi yanıtlarını ve sonlanımlarını değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: İnme merkezimizde Mart 2015-Ocak 2017 tarihleri arasında semptom sonrası ilk 4,5 saat içerisinde IV rt-PA uygulanan hastaların verileri, izole OSA oklüzyonu olanlar ve herhangi bir büyük damar oklüzyonu olmayanlar olarak ikiye ayrılarak retrospektif olarak analiz edildi. Büyük damar oklüzyonu; IV rt-PA öncesi yapılan kontrastlı bilgisayarlı tomografi anjiyografi ile saptandı. Bunun yanında hastaların demografik ve klinik verileri değerlendirildi. Hastaların klinik sonlanımları ise tedavinin 3. ayında hesaplanan ‘the modified Rankin Scale’ (mRS) skorları ile belirlendi.
Bulgular: Toplam 69 hasta çalışmaya dahil edilmiş olup, bunların 28’inde (%40,6) izole OSA oklüzyonu saptandı. İzole OSA oklüzyonu olan grupta çok iyi sonlanım (mRS 0-1) oranı %46,4 bulunurken, kötü sonlanım (mRS 3-6) oranı %42,9 olarak bulundu. Herhangi bir büyük damar oklüzyonu olmayan grupta ise çok iyi sonlanım oranı %65,9 bulunurken, kötü sonlanım oranı %26,8 olarak bulundu.
Sonuç: Akut iskemik inmede izole OSA oklüzyonu varlığında, IV rt-PA; sağladığı iyi sonlanım oranları ile endovasküler tedavi seçeneklerinin uygulanamadığı durumlarda en iyi tedavi seçeneği olmayı sürdürmektedir ve uygun hastalarda klinisyen tarafından vakit kaybetmeksizin uygulanmalıdır.