Nöroloji Uzmanlarının Çalışma Koşullarının ve İş Memnuniyetlerinin Değerlendirilmesi
Ahmet Onur Keskin1
, Aslı Şentürk2, Ali Özhan Sıvacı3, Murat Çalık4, Bahar Erbaş5, Eylem Gül Ateş6, Mehmet Akif Topçuoğlu7
1Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Adana Dr. Turgut Noyan Uygulama ve Araştırma Hastanesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Adana, Türkiye
2İstanbul Yeni Yüzyıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
3Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Nöroloji Kliniği, Bursa, Türkiye
4Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Nöroloji Kliniği, Samsun, Türkiye
5Demiroğlu Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
6Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
7Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
Anahtar Kelimeler: Nöroloji uzmanı, sağlıkta şiddet, istifa, iş memnuniyeti, iş yükü
Özet
Amaç: Çalışmamızda Türkiye’de çalışan nöroloji uzmanlarının demografik özelliklerini ve çalışma koşullarını incelemeyi, nörologların istifa etmesinde rol oynayan faktörleri belirlemeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma çoktan seçmeli anket çalışması olarak planlanmıştır. Araştırmaya dahil olma kriteri; nöroloji uzmanı olarak aktif klinik pratik yapmaya devam ediyor olmak olarak belirlenmiştir. Dört yüz yetmiş iki nöroloji uzmanı çalışmaya katılmış, elde edilen veriler istatistik yöntemleri ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Katılımcıların ortalama yaşı 43 ± 8’dir. Nöroloji uzmanlarının %78,2’si kamu hastanelerinde, %15,7’si özel hastanelerde, %3,6’sı vakıf hastanelerinde ve %2,5’i muayenehanelerde çalışmaktadır. Çalışmamıza katılan nörologların %70,1’i günde 41 veya daha fazla hasta bakmaktadır. Nörologların %37,7’si (n = 172) ayda on gün veya daha fazla icap nöbeti tutmaktadır. %93,8’i ücretinin hak ettiği düzeyde olmadığını düşünmektedir. Katılımcılardan %70’i (n = 328) sözel şiddete maruz kaldığını, ikisi ise sözel şiddet yanında fiziksel şiddete maruz kaldığını bildirmiştir. Mobbinge maruz kaldığını bildirenlerin oranı %62,5’tir (n = 295). Katılımcıların %56’sı (n = 264) kendisini sıklıkla tükenmiş veya depresif hissetmektedir. Çalışma koşullarından %10’u memnundur. İstifa üzerine etkili faktörler logistik regresyon analizi ile incelenmiştir. Buna göre; sözel ya da fiziksel şiddete maruz kalmak (P = 0,033), çalışılan kurum (P = 0,038) ve icap nöbeti sayısı istifa üzerinde etkilidir (P = 0,046). Öğretim görevlisi olanlarda istifa etme olasılığı, öğretim görevlisi olmayanlara göre anlamlı olarak düşüktür (Odds oranı: 0,05). Aylık kazancının hak ettiği düzeyden az olduğunu bildirenlerin istifa etme olasılığı, hak ettiğini düşünenlere göre yaklaşık 16 kat daha fazladır.
Sonuç: Nöroloji uzmanlarının iş yükleri fazladır. Nörologların sağlıkta şiddete maruz kalma oranı yüksektir ve iş memnuniyeti azdır. Nörologların iş yükü çalışılan birime ve bölgelere farklılık göstermekte ve iş yükü eşitsiz dağılmaktadır. Özellikle genç uzman hekimlerin ve kamu sektöründe çalışan nörologların istifa etme niyeti daha fazladır. Sağlıkta çalışan memnuniyetini artırmak ve hekim göçünü engellemek için çalışma koşullarının iyileştirilmesine, çalışma birimleri arasında iş yükü ve olanakların daha eşit dağılmasına ihtiyaç vardır.