Postüral Stabilitenin Nöroanatomisi: Parkinson Hastalığı ile Bağlantıları

Özet

Postüral stabilite çevresel koşullara uygun tepki verebilmek için farklı duyumsal girdilerin entegre edilmesini gerektiren karmaşık bir denge görevidir. Vücudun stabiliteyi koruma becerisi bedenin içsel temsilinin mekandaki konumu gibi biyomekanik kısıtlamalar ile sınırlandırılmıştır. Postürel stabilite, bedeni yönlendirmeye yarayan ve dengeyi korumaya yardım eden birden farklı beyin bölgesinin etkileşimini gerektirir, örneğin düşeyliğin vestibüler kortekste ve somatosensori korteksteki etkileşimi buna bir örnektir. Dahası, denge sistemi duyumsal girdileri entegre etmek için bilişsel kaynakları kullanır. Bradikinezi, rijidite, istirahat halinde izlenen tremor gibi birçok motor semptom ile karakterize edilen Parkinson hastalığı (PH) genellikle tremor tipi ve postüral instabilite yürüyüş güçlükleri (PİYG) tipi olmak üzere iki alt kategoride sınıflandırılır. Önceki çalışmalar PİYG tipinin L-dopa içeren güncel tedavilere daha az yanıt verdiğini göstermiştir. Dolayısıyla PİYG tipi Parkinson hastalarını daha iyi tedavi etmek için denge sisteminin ve postüral eksikliklere neden olan etkilerinin daha iyi anlaşılmasına ihtiyaç vardır. Bu derleme makalede, dengenin korunmasına dahil olan nöral mekanizmalar gözden geçirilmekte ve bu denge ağlarının PH tarafından nasıl etkilenebileceğine ilişkin çıkarımlar sunulmuştur.