Selçuk Üniversitesi Nöroloji Kliniği’nin Karotis Arter Stentlemesi Deneyiminin Retrospektif Değerlendirilmesi

Özet

Amaç: Tüm akut iskemik inmelerin yaklaşık %30’unda neden internal karotis arter darlık veya tıkanıklarıdır. Başta nadir olarak yapılan karotis arter stentlemesi (KAS) zamanla anjiyografik yöntem ve kullanılan malzemelerin gelişmesiyle daha sık kullanılır hale geldi. Bu çalışmamızda Selçuk Üniversitesi Nöroloji Kliniğince karotis darlığı nedeniyle karotis stentlemesi yapılan hastaların başarı oranlarını, klinik sonlanımlarını ve komplikasyon sonuçlarını göstermeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nöroloji Kliniğince Kasım 2017-Ağustos 2018 tarihleri arasında konvansiyonel anjiyografisi yapılan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Bunlardan, karotis arter darlığı nedeniyle konvansiyonel anjiyografisi yapılan 94 hasta çalışmaya alındı. Doksan dört hastanın da 54 tanesinde KAS uygulandı. Karotis stenti yerleştirilen hastaların, taburculuklarından sonraki 1. ayda kontrol karotis doppleri ve/veya karotis bilgisayarlı tomografi (CT) anjiyografi yapıldı. Bu kontrolde ayrıca hastaların nörolojik muayeneleri tekrar edildi.

Bulgular: Müdahale başarı oranı %96,3’tür (iki olguda müdahaleden 2 saat sonra minör inme gelişti). Müdahale ettiğimiz bu olguaların hiçbirinde KAS işlemine bağlı olarak ölüm veya majör inme görülmedi. Bu hastaların 1 ay sonraki kontrollerinde; hiçbir hastada geçici veya kalıcı serebrovasküler hastalık izlenmedi. Ayrıca kontrol karotis doppler veya CT anjiyografilerde hiçbir hastada restenoz izlenmedi.

Sonuç: Sonuç olarak, nöroloji klinikleri tarafından yapılan KAS işlemlerinin etkili ve güvenilir olduğunu gösterdik. Ayrıca bu hastalarda distal emboli riski için koruma cihazının şart olmadığını göstermiş olduk.