Kriptojenik İnme Hastalarında STAF Skorunun ve Klinik Verilerin Paroksismal Atriyal Fibrilasyon Saptanmasına Etkisi

Özet

Amaç: Paroksismal atriyal fibrilasyon (PAF) saptanmasını etkileyen faktörleri belirlemeyi amaçladık. Bu nedenle kriptojenik iskemik inme (Kİİ) geçiren hastalarda klinik ve demografik verilerin, score for the targeting of atrial fibrillation (STAF) ve CHA2DS2-VASc skorunun, PAF saptanması ile ilişkisini değerlendirdik.

Gereç ve Yöntem: Retrospektif olarak yapılan bu çalışmaya Ocak 2017 ile Temmuz 2019 tarihi arasında Kİİ tanısı ile nöroloji servisine yatırılan 310 hastadan kliniğimizde 24 saatlik Holter elektrokardiyografi (EKG) çekilen 98 hasta dahil edilmiştir. Hastaların 49’unda Holter EKG’de PAF saptanmış ve 49’unda PAF saptanmamıştır. PAF saptanan ve saptanmayan hastalar arasındaki STAF skoru, CHA2DS2-VASc skoru, demografik ve klinik veriler karşılaştırılmıştır.

Bulgular: Kİİ tanısı olan 98 hasta çalışmamıza alındı. Yaş ortalaması 64,4±14,1 idi. Çalışmaya alınan hastaların %50’si (n=49) PAF saptanan grup, %50’si (n=49) PAF saptanmayan gruptu. PAF saptanan ve saptanmayan grupta yaşın karşılaştırması istatistiksel olarak anlamlıydı (PAF saptananlar: 66,98±11,9, PAF saptanmayanlar=59,84±15,23, p=0,01). Cinsiyet, konjestif kalp yetmezliği, diabetes mellitus, hipertansiyon, vasküler hastalığın olmasının, tekrarlayan inme, CHA2DS2-VASc skoru, sol atriyal dilatasyon, sol ventrikül hipertrofisi, mitral yetmezlik, STAF skoru, National Institutes of Health Stroke Scale ve Prestrok modifiye Rankin Skalası ile PAF saptanması arasındaki ilişki anlamlı bulunmadı (p>0,05).

Sonuç: İleri yaş popülasyonda nedeni bilinmeyen inmelerde mutlaka PAF aranmalıdır. Fakat bu çalışma gösteriyor ki STAF ve CHA2DS2-VASc skoru, transtorasik ekokardiyografi bulguları ve diğer risk faktörleri PAF saptanması ile ilişkili değildir. Gelecekteki daha fazla örneklem grubuyla daha uzun holter EKG kaydı kullanılarak yapılacak çalışmalar bu konuya ışık tutacaktır.