HEMİPLEJİK HASTALARIN ERKEN REHABİLİTASYONUNDA MARGARET JOHNSTONE VE TODD-DAVIES YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Özet

Çalışmamıza 1991 - 1996 yılları arasında, H.Ü. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon YüksekokuluNöroşirurji Ünitesi'nde, akut rehabilitasyon programı uygulanmış ve yaşları 20-69(46.213±13.70) arasında değişen toplam 60 hemiplejik hasta alınmıştır. Hastaların 44'ü (%73.3) lntrakraniyal kitle, 16 'sı (%26.7) ise intrakraniyal anevrizma ve hemoraj nedeniyle yatırılmıştır. Hemiplejik hastaların 30'una Todd-Davies, diğer 30 'una ise Margaret Johnstone tedavi yöntemi uygulanmıştır. Grupların homojenliğinin sağlanması için, her iki grupta intrakraniyal kitle ve intrakranial hemoraj tanısıyla izlenen hasta sayıları eşit tutulmuştur. Araştırmamızda, iki nörofizyolojik yaklaşım yönteminin hastaların fonksiyonel aktivitelerde bağımsızlık düzeylerini arttırmadaki etkileri karşılaştırılmıştır. Çalışmamızın sonucunda, kas tonusu, fonksiyonel aktivite iyileşme düzeylerinde, her iki grup için tedavi öncesi ve sonrası değerlerinin ortalamaları arasındaki fark istatiksel olarak anlamlı bulunurken, bu farkın Margaret Johnstone yönteminde daha belirgin olduğu saptanmıştır. Denge bozukluğunda ise bu düzey Todd -Davies lehine bulunmuştur (p<0.05). Beyin tümörü olan hastalar için Karnofsky Performans Skalası değerlerikarşılaştırıldığında, Johnstone yöntemi uygulananlarda tedavi öncesi ve sonrası fark dahabelirgin gözlenmiştir (p<0 .05). Ödem, ağrı, duyu ve patolojik reflekslerdeki düzelme oranları her iki grup için tedavi öncesi ve sonrasında yüzde olarak verilip sonuçlar tartışılmıştır. Sonuç olarak, akut hemipleji rehabilitasyonunda uygulanan nörofizyolojik yaklaşımlardan, Todd-Davies ve Margaret Johnstone yöntemlerinin iyileşmede etkili olduğu, ancak Margaret Johnstone yöntemindeki başarının daha anlamlı olduğu saptanmıştır.(p<0.05)