TEMPORAL LOB KOMPLEKS PARSİYEL NÖBETLERDE KLİNİK LATERALİZASYON BULGULARI
Erhan BİLİR, Bijen NAZLIEL
Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Ankara
Anahtar Kelimeler: Temporal lob nöbetl, Klinik, Lateralizasyon belirtileri
Özet
Yetişkinlerde çocuk hastaların aksine parsiyel nöbetlere daha sık rastlanır. Bu nöbetlerin çoğunluğunu temporal lob kompleks parsiyel nöbetleri oluşturur (TLKPN). Frontal ve diğer loblardan kaynaklanan nöbetler ise daha nadirdir. Son yıllarda nöbetlerin uzun süreli video/EEG monitorizasyonu ile incelenmesi nöbet sırasındaki semptom ve bulguların daha iyi anlaşılmasını sağlamıştır. TLKPN'lerinde klinik lateralizasyon çalışmaları çeşitli faydalar sağlar. Nöbetlerin daha iyi anlaşılmasının yanısıra, nöbetlerin cerrahi öncesi incelenmesine de yardımcı olur. Elektrofizyolojik, radyolojik, nöropsikolojik değerlendirmelere katkıda bulunur. Elektroensefolografik, nörofizyolojik ve nöropsikolojik bulguların klinik bulgularla desteklenmesi cerrahi başarıyı arttırmaktadır. Hasta nöbet esnasında iyi gözlenirse bazı semptomların ve motor fenomenlerin klinik lateralizasyon değeri olduğu ortaya çıkar. TLKPN'lerde yararlı lateralizasyon belirtileri, unilateral el otomatizmaları ile birlikte karşı tarafta distonik postür ve nöbet sırasında baş çevirme hareketleridir. Ayrıca iktal konuşma, postiktal disfazi, nadir görülen iktal kusma, unilateral göz kırpma ve bilincin korunduğu otomatizmalı nöbetler de yararlı klinik lateralizasyon belirtilerindendir.