COVID-19 Nedeniyle Uygulanan Uzaktan Eğitimin Nöroloji Klinik Eğitimine Etkileri
Özgül Ocak1
, Erkan Melih Şahin2
1Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Çanakkale, Türkiye
2Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Çanakkale, Türkiye
Anahtar Kelimeler: COVID-19, uzaktan eğitim, nöroloji klinik eğitimi
Özet
Amaç: Bu araştırmada, koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) pandemisi sürecinde nöroloji klinik eğitiminde uygulanan uzaktan eğitimin yüz yüze eğitim ile karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 2019-2020 eğitim döneminde nöroloji klinik eğitimi alan tıp fakültesi öğrencileri dahil edildi. Araştırmada kullanılan online anket formu üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde öğrencilerin sosyo-demografik özellikleri ve eğitimleriyle ilgili bilgileri, ikinci bölümde öğrencilerin nöroloji klinik eğitimi bilişsel ve uygulama öğrenim hedeflerine yönelik yeterlilik soruları, üçüncü bölümde tıp fakültesi öğrencilerinin uzaktan eğitim/online öğrenmeye yönelik tutum ölçeği yer almıştır.
Bulgular: Nöroloji klinik eğitimini yüz yüze alan 45 öğrencinin ortalama geçme notları (84,3) eğitimi uzaktan eğitim yöntemleriyle alan 40 öğrencinin notundan (91,1) düşüktü. İncelenen 40 bilişsel hedeften 30’unda ve 40 uygulama hedefinden 39’unda yüz yüze eğitim alan grup ortalamaları uzaktan eğitim alan grup ortalamalarından daha yüksekti. Geçme notları ile bilişsel ve uygulama hedefleri toplam puanları arasında korelasyon yoktu. Uzaktan eğitim alan öğrencilerin toplam bilişsel ve toplam uygulama hedef puanları ile uzaktan/online öğrenmeye yönelik tutum ölçeği puanı arasında anlamlı korelasyon mevcuttu.
Sonuç: COVID-19 pandemisi başladığında klinik nöroloji eğitimi için yüz yüze eğitim yerine uzaktan eğitime geçilmiştir. Yaptığımız çalışmada uzaktan eğitim sonrası öğrencilerin öğrenim hedefleri ile ilgili yeterlilik bildirimleri daha düşük bulunmuştur. Uzaktan eğitim ile özellikle uygulama hedeflerinde elde edilen sonuçlar daha kötüdür. Öğrenci notları ise uzaktan eğitim alan grupta daha yüksektir. Bu sonuçlar uygulanan uzaktan eğitimin iyi yapılandırılamadığı, ölçme değerlendirme yöntemlerinde ciddi zorluklar bulunduğunu göstermektedir. Yaşanılan pandemi sürecinden elde edilen deneyimlerin nöroloji klinik eğitiminin iyileştirilmesi amacıyla gözden geçirilmesi ve eksikliklerin giderilmesi gereklidir.