Howard S. KİRSHNER

Vanderbilt University Medical Center, Nashville TN, USA

Özet

İnme en sık rastlanan özürlülük nedeni ve yatan hasta rehabilitasyonunda en sık karşılaşılan endikasyondur. Nörolojik bilimler alanındaki yeni bilgiler serebral kortekste hasar sonrasında reorganizasyon veya remodeling oluşabildiğini göstermektedir. Hayvan modellerinde parezi oluşmuş bir ekstremitenin (örneğin kolun) egzersizi ve normal ekstremitenin hareketinin sınırlanması yalnızca motor gücü artırmakla kalmamış aynı zamanda kortikal önkol alanının büyüklüğünü de artırmıştır. Son dönemlerde benzer bulgularinsanlarda da rapor edilmiştir. Kortikal reorganizasyona dair kanıtlar afazi ve savsaklama (neglect) gibi davranışsal bozuklukların iyileşmesi sırasında da gözlenmiştir. Sınırlama tedavisi gibi rehabilitasyon tedavileri insandaki inme rehabilitasyonunda bu kavramlara uygulanmaktadır. Umut veren diğer teknikler arasında deafferentasyon prosedürleri, nöral transplantasyon, transkranial manyetik stimulasyon ve inme farmakoterapisi yer almaktadır.İnme rehabilitasyonunun genel faydaları ile ilgili önemli kanıtlar bulunmaktadır ancak spesifik tedaviler konusunda kanıtlar daha az gerekli olduğu yönündedir ve subakut rehabilitasyona kıyasla yatan hasta rehabilitasyonu lehinde sınırlı kanıt mevcuttur. İnmenin tıbbi komplikasyonları gözden geçirilmektedir. Gelecekte tedavi teknikleri hem klinik etkinlik yönünden hem de beyin görüntülemesi yoluyla kortikal organizasyon değişiklikleri yönünden test edilebilir.