İdiyopatik Fasiyal Paralizi Prognozunun Belirlenmesinde Elektronörografi'nin Rolü

Özet

Bilimsel Zemin: İdiyopatik fasial paralizide, diğer adıyla Bell paralizisinde olguların çoğunda 4-6 haftada tam iyileşme gözlenirken %16-30 kadar olguda sekel kaldığı bilinmektedir. Erken dönemde prognoz tayini hastayı doğru bilgilendirebilmek ve tedaviyi yönlendirmek açısından gereklidir. Prognoz belirlemede farklı elektrodiagnostik testler kullanılmaktadır. Elektronörografi (ENoG) bunlardan birisidir. Amaç: Bu çalışmada amaç Bell paralizisinde ENoG'nin prognostik değerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmaya Ağustos 2003- Ağustos 2004 tarihleri arasında Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroloji Kliniği'ne başvurmuş olan, Bell paralizisi tanısı alarak ENoG incelemesi için laboratuvarımıza gönderilen ve incelemeleri ilk 8-30 gün içerisinde yapılmış olan 30 hasta dahil edilmiştir. Hastaların iyileşmeleri 2. 4. ve 6. aylarda House-Brackmann skalasına göre değerlendirilmiştir. Elektronörografik olarak paralizili tarafta frontal, orbikularis okuli ve orbikularis oris kaslarından kayıtla elde edilen bileşik kas aksiyon potansiyel (BKAP) amplitüdleri sağlam taraftan elde edilen değerlerle karşılaştırılmışve sonuçların prognozla ilişkisi değerlendirilmiştir. Sonuçlar: İncelenen 3 farklı kas için de BKAP amplitüdünde sağlam tarafa kıyasla% 80 oranında görülen bir düşme oranının kötü prognozla ilişkili olduğu gözlenmiştir. İzlenimler: Bell paralizisinde, erken dönemde prognoz tayini için fasial sinir innervasyonlu frontal veya orbikularis okuli kaslarından kayıtla BKAP amplitüdünün iki taraflı karşılaştırılması prognoz belirlemede kullanılabilecek duyarlılığı ve özgüllüğü yüksek bir yöntemdir.