Bell Paralizili Hastalarda Elektrofizyolojik Testlerin Prognostik Değeri
Melike Tavşan, Oğuz Karagüzel, Ufuk Şener, Yaşar Zorlu, Murat Özçelik
Sağlık Bakanlığı Tepecik Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Nöroloji Bölümü, İzmir
Anahtar Kelimeler: Bell paralizisi, elektromiyografi, fasiyal sinir, göz kırpma refleksi
Özet
AMAÇ: Bell paralizisi fasiyal sinirin en sık görülen hastalığıdır. Mimik kaslarının akut felci ile karakterizedir, nedeni ve tedavisi tartışmalıdır. Hastalarda estetik ve fonksiyonel sorun oluşturması erken prognoz tayininin önemini artırmaktadır. Bu amaçla elektrofizyolojik testler kullanılabilir.
YÖNTEMLER: Bu çalışmaya 46 hasta alındı. Hastalar klinik olarak Hause-Brackmann sınıflamasına göre gruplandırıldı. Hastalığın başlangıcından itibaren 10-12. günler arasında fasiyal sinir M-yanıtı latansı, amplitüdü ve göz kırpma refleksi sağlam ve parezili tarafta çalışıldı.
BULGULAR: 10-12. günde ölçülen M-yanıtı latanslarında uzaması olan hastalarda, 1 ay sonra iyileşme daha azdı. 10-12. günde kaydedilen R1 yanıtları, bir ay sonraki muayene evreleri ile karşılaştırıldığında ise istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. 10-12. günde kaydedilen R2 yanıtları ile bir ay sonraki muayene evreleri karşılaştırıldığında, evreler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu.
SONUÇ: Fasiyal sinir M-yanıtı latansında uzama ve göz kırpma refleksinin kaybolması ve erken dönemde geri dönmemesi kötü prognoz ile ilişkili bulundu.