Postiktal Dönemde Acil Servise Baþvuran Hastalarda Tiyol-disülfid Homeostazisinin ve Ýskemi-modifiye Albümin Düzeyinin Deðerlendirilmesi

Amaç: Epileptik nöbetin oksidatif stresi artýrdýðý düþünülmektedir. Çalýþmamýzda; oksidatif stres parametresi olan tiyol-disülfit homeostazý (TDH) ve iskemi modifiye albümin (ÝMA) düzeylerinin epileptik nöbet geçiren hastalarda nasýl etkilendiðini göstermeyi amaçladýk.
Gereç ve Yöntem: Prospektif, klinik araþtýrma ve olgu kontrollü bir çalýþma olarak yapýldý. Acil servisimize epileptik atakla gelen 51 hasta ve 51 saðlýklý gönüllü dahil edildi. Ýntravenöz alýnan kan örneklerinden oksidatif stres ve laktat deðerleri ölçüldü. Bu biyobelirteçlerin saðlýklý kontrol grubu ile karþýlaþtýrmasý yapýldý.
Bulgular: Tüm ÝMA deðerleri için (P < 0,001) ve disülfit dýþýndaki tüm TDH deðerleri için (P < 0,001) epilepsi ve kontrol gruplarý arasýnda istatistiksel anlamlý bir farklýlýk bulunmuþtur. Native tiyol ve total tiyol düzeyleri status epileptikus hastalarýnda sadece epileptik nöbet geçiren hastalara göre istatistiksel olarak anlamlý olarak daha düþük bulundu (P < 0,001).
Sonuç: Epileptik ataðýn oksidatif stresi artýrdýðý görülmüþtür. Epileptik nöbet sonrasýnda TDH ile ÝMA düzeyleri istatistiksel olarak anlamlý þekilde etkilenmektedir. Özellikle native tiyol ve total tiyol düzeyindeki azalma status epileptikus hastalarýnda daha belirgin olmaktadýr.